Integracja w szkole
Szkoła normalna to wielka rzecz i wielki skarb dla przeciętnego dziecka, choćby nawet nie zdawało sobie ono z tego sprawy. Ale możliwość tego skarbu, jakim jest szkoła normalna dla dziecka upośledzonego, jakże często jest okupiona ciężkimi przeżyciami tego niesprawnego, nie nadążającego, upośledzonego dziecka wśród sprawnych, rozpędzonych w swym rytmie życia kolegów. Chodzi więc o to, żeby ta cena nie była zbyt duża, bo wtedy tylko połowicznie szkoła spełnia swoje zadania wobec ucznia, dając mu pewien zasób wiedzy nie da umiejętności prawdziwego włączenia się w społeczność. (J. Doroszewska)
Jesteśmy uczestnikami dynamicznych zmian edukacyjnych. Zmiany te dotyczą również sposobów rozwiązywania problemu kształcenia dzieci ze specjalnymi potrzebami. Wśród dzieci uczących się w szkole jest spora liczba takich, które w pewnym okresie swego rozwoju lub trwale mają obniżoną sprawność jakiegoś organu lub funkcji. Dzieci te określane są jako niepełnosprawne. Uczniem niepełnosprawnym jest taki uczeń, który ma trudności w nauce oraz społecznym przystosowaniu z powodu obniżonej sprawności psychofizycznej i któremu jest potrzebna specjalistyczna pomoc dla pokonywania barier szkolnych zarówno w sensie fizycznym, ogólnorozwojowym, jak i intelektualnym czy emocjonalno – adaptacyjnym. Istotą systemu integracyjnego jest indywidualne podejście do każdego dziecka, a podstawowym warunkiem – maksymalne usprawnienie fizyczne oraz psychiczne dziecka z odchyleniami od normy przez włączenie go do szkoły. Powodzenie tego systemu zależy od: przygotowania nauczycieli, rodziców dzieci niepełnosprawnych, dzieci, zabezpieczenia odpowiednich warunków (adaptacja pomieszczeń, usunięcie barier architektonicznych, przygotowanie pomocy, opracowanie programu nauczania z uwzględnieniem potrzeb, możliwości wszystkich dzieci).Mając to na uwadze nasza placówka zaspakaja te potrzeby. W klasie integracyjnej pracuje dwóch nauczycieli. Pierwszy – przedmiotowy oraz pedagog wspomagający, którego zadaniem jest dostosowanie form i metod pracy do potrzeb i możliwości uczniów niepełnosprawnych. W naszej szkole uczniowie wzrastają w klimacie zrozumienia dla inności i poszanowania ludzi niepełnosprawnych. Wspólna edukacja dzieci pełnosprawnych i dzieci ze specjalnymi potrzebami jest możliwa i zawsze przynosi obustronne korzyści – zarówno w sferze wychowawczej jak i dydaktycznej. Dzięki niej dzieci niepełnosprawne zostaną przygotowane do samodzielności, samostanowienia o sobie i zniesienia ograniczeń spowodowanych swoją niepełnosprawnością. Patrząc na tych, którzy opuścili już mury naszej szkoły możemy stwierdzić, że sprawdziły się starania wszystkich osób funkcjonujących w szkole.
Robimy wszystko, by:
a) zachodziła integracja dzieci niepełnosprawnych i zdrowych w naturalnym środowisku rówieśniczym już od najmłodszych lat( oddział przedszkolny, klasy i-III, klasy IV- VI)
b) przeprowadzać diagnozę potrzeb specjalnych każdego ucznia w klasie ,
c) dostosować program nauczania do potrzeb i możliwości każdego ucznia w zakresie treści i metod oraz tempa uczenia się poszczególnych dzieci;
d) stosować aktywne metody oparte na współpracy;
e) tworzyć indywidualnych programów edukacyjno-terapeutycznych w zależności od potrzeb i możliwości każdego ucznia;
f) kreować sytuacje dające możliwość twórczego rozwoju dziecka
Rodzice są dla nas równie ważni jak ich pociechy, stąd nie są Oni zostawieni sami sobie. Staramy się, by czuli nasze zainteresowanie, zrozumienie sytuacji. Jesteśmy gotowi służyć radą, rzetelną informacją o dziecku, pomocą w rozwiązywaniu problemów przy pomocy specjalistów. Zachęcamy do czynnego udziału w życiu placówki, poprzez uczestnictwo w spotkaniach integracyjnych, festynach lub innych okolicznościowych imprezach.
Dla tych, którzy nie są do końca przekonani co do sensu tworzenia takich klas, zwracamy uwagę na zalety systemu: budowanie wzajemnej tolerancji, empatii i asertywności, pomaganie sobie w przełamywaniu słabości i ograniczeń, naukę rozwiązywania konfliktów, przygotowanie do życia.
Czy może być coś cenniejszego?